نسب نامه برخی از سادات پٍٍُِّل بَرَقی

علم انساب یکی از شاخه های علم تاریخ و علم رجال می باشد که با کمک آن می توان به اصل و نسب خاندان ها و حکومت ها پی برد؛ خاندان پیامبر گرامی اسلام(ص) در طول تاریخ اسلام بنا به توصیه قرآن کریم از جایگاهی خاص و قابل احترام برخوردار بوده است. این خاندان بزرگ اکنون در سراسر جهان پراکنده هستند. این پژوهش به معرفی شاخه کوچکی از خاندان پیامبر به نام سادات پل برقی، و چگونگی ورود آنان به منطقه کنونی، و همچنین زندگی بزرگان آن ها و وضعیت کنونی آنان، با استفاده از روش کتابخانه ای پرداخته است. هجرت فرزندان فاطمه(س) به سرزمین افغانستان در دوره اموی و عباسی به علت ظلم و ستم حاکمان عصر شروع شد، و امروزه سادات فاطمی زیادی در ولایات، شهرستان ها و دهات دوردست این کشور زندگی می کنند. بیشتر سادات ساکن در افغانستان از نسل امام سجاد(ع) و امام موسی کاظم(ع) هستند. منطقه «پل برقی» قریه ای است که تابع ولسوالی شولگره در ولایت بلخ می باشد، و اجداد سادات ساکن در این قریه از منطقه یکه ولنگ بامیان در شمال افغانستان به این منطقه مهاجرت کردند. جد بزرگ سادات پل برقی، که همگی از سادات حسینی هستند، سید میرزاشاه است که شخصی بازرگان بوده و با مرگ او فرزندانش در شهرها و مناطق شمال و منطقه سنگچارک تا پل برقی پراکنده شده و برای همیشه در آن ساکن شدند. در اوایل حکومت محمد ظاهر شاه، سادات دیگر مناطق نیز به پل برقی مهاجرت کرده، و جمعیت آنان به هفتاد خانوار رسید. تعداد سادات روز به روز افزایش یافت و اکنون بیش از چهارصد خانوار از سادات حسینی در این منطقه ساکن هستند. پژوهش حاضر علاوه بر شرح نسب نامه سادات پل برقی و خویشاوندان سببی آنان، شرح حال 27 نفر از این خاندان را مورد بررسی قرار داده، و در مورد شخصیت علمی و اجتماعی آنان به بحث پرداخته است.